Sunday, 20 December 2020

'ಪಾಂಡಿಚೇರಿ' ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ.. ಆದರೆ...




ಈಗ ಸರಿಯಾಗಿ ಒಂದು ವರ್ಷದ ಹಿಂದಿನ ಕಥೆ ಇದು.  ಕ್ರಿಸ್ತ ಶಕ ಕರೊನಾ ಪೂರ್ವ ಕಾಲ ಅನ್ನಿ. ಆವತ್ತು ನಮ್ಮ ಮೂವರ ಸವಾರಿ ಗಿರಿನಗರದ ಗಣೇಶ್‌ ಮಾನಸಾ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿತ್ತು.  ಮಾತುಗಳ ಮಧ್ಯೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿಯೇ ಯಾರೋ ಪ್ರವಾಸದ ಪ್ರಸ್ತಾಪ ಮಾಡಿದ್ದರು.  ನಾವ್ಯಾರೂ ಇನ್ನೂ ನೋಡಿರದ ಪಾಂಡೀಚೇರಿಯೇ ನಮ್ಮ ಪ್ರವಾಸಕ್ಕೆ ಸೂಕ್ತ ಎಂಬ ನಿರ್ಣಯೂ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಆಗೋಯ್ತು.   ಆದರೆ ಹೋಗುವ ದಿನ ಗೊತ್ತು ಮಾಡುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನ ಸಿ.ಎ ಎಕ್ಸಾಮ್‌ಗೆ ತಯಾರಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ನವ ಜೋಡಿ ಗಣೇಶ, ಮಾನಸಾ ಅವರಿಗೇ ಕೊಟ್ವಿ.

ಅಂತೂ ಇಂತೂ ಅದೆಷ್ಟೋ ಕಲಾಪಗಳ ನಂತರ 2019 ರ ಡಿಸೆಂಬರ್‌ ೮ ಮತ್ತು ೯ ದಿನಾಂಕದಲ್ಲಿ ಬರುವ ವಾರಾಂತ್ಯವೇ ಫಿಕ್ಸ್‌ ಆಯ್ತು.  ಇನ್ನೂ ತಿಂಗಳುಗಳ ಕಾಲ ಸಮಯವಿದ್ರೂ ನನ್ನ ಗಂಡ ವಿನಯ್‌ ಹೊಟೆಲ್‌ ಸರ್ಚ್ ಮಾಡೋದ್ರಲ್ಲಿ ತಲ್ಲೀನನಾದ.   ಎಲ್ಲ ಹೊಟೆಲ್‌ಗಳನ್ನ ಒಂದೊಂದಾಗಿ ನೋಡಿ, ರಿವ್ಯೂವ್‌ಓದಿಬೇಕೋ ಬೇಡವೋ ಡಿಸೈಡ್ ಮಾಡಿ , ಮಾನಸಾ ಗಣೇಶರ ಮಾತಿಗೂ ಬೆಲೆಕೊಟ್ಟು ಒಂದು ಅಂದದ  ಹೊಟೆಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಎರಡು ಚೆಂದದ ರೂಮ್ಸ್‌ ಬುಕ್‌  ಮಾಡಿದ್ದಾಯ್ತು. 

 ಹೊಟೆಲ್‌  ಬುಕ್‌  ಆಗಿದ್ದೇ ಆಗಿದ್ದು, ನನ್ನೊಳಗೆ ಆಹಾ ಅದೆಷ್ಟು ಉಲ್ಲಾಸಉತ್ಸಾಹ ಅಂತೀರಾ..ನಾನಂತೂ ಪಾಂಡಿಚೇರಿ ಟೂರ್‌ಗಾಗಿ ಶಾಪಿಂಗ್‌ಕೂಡ ಶುರು ಹಚ್ಚಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ.  ಎಲ್ಲ ಶಾಪಿಂಗ್‌ ವೆಬ್‌ಸೈಟ್‌ಗಳಿಗೂ ಭೇಟಿಕೊಟ್ಟು, ನನ್ನ ಗಂಡನ ತಲೆಯನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ತಿಂದು ಒಂದೆರಡು ಡ್ರೆಸ್‌  ಕೂಡ ತಗೊಂಡು ಕಬೋರ್ಡ್‌  ಒಳಗೆ ಸೇರಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ.  ನಾವೆಲ್ಲ ಪಾಂಡಿಚೇರಿಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಬೇಕುಅಲ್ಲಿ ಏನೇನು ಶಾಪಿಂಗ್‌  ಮಾಡಬೇಕು..? ಅಲ್ಲಿರುವ ಫೇಮಸ್‌  ಟೂರಿಸ್ಟ್ ಅಟ್ರಾಕ್ಷನ್‌ಗಳೆಲ್ಲ ಯಾವ್ಯಾವ್ದು ಅನ್ನೋ ಲಿಸ್ಟ್‌ ವಿನಯ್‌ ಮೊಬೈಲ್‌ನಲ್ಲಿ ರೆಡಿಯಾಗ್ತಿತ್ತು. ಪೋರ್ಚುಗೀಸರ ಕಾಲದ ಕಲರ್‌ ಕಲರ್‌ ಬಿಲ್ಡಿಂಗ್‌ಗಳುಸಮುದ್ರ ತೀರಗಳುಫುಡ್‌ಸ್ಟ್ರೀಟ್‌, ವಾವ್‌ ..! ಅಲ್ಲಿ ಏನುಂಟು ಏನಿಲ್ಲ..?   ಪಾಂಡೀಚೇರಿಯ ಎಲ್ಲ ಟೂರಿಸ್ಟ್‌  ಸ್ಪಾಟ್‌ಗಳನ್ನೂ ಗೂಗಲ್‌ನಲ್ಲಿ ನೋಡಿ ಹಿರಿ ಹಿರಿ ಹಿಗ್ಗಿದ್ದ ನಂಗಂತೂ ಯಾವಾಗಪ್ಪ ಪಾಂಡೀನ ನೋಡ್ತೀನಿ ಅನ್ನಿಸೋಕೆ  ಶುರುವಾಗಿತ್ತು.   ಲ್ಯಾ‌ಪ್‌ಟಾಪ್‌ಮುಂದೆ ನನ್ನ 4 ವರ್ಷದ ಮಗನನ್ನೂ ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡು, ಅವನಿಗೂ ಪಾಂಡಿಚೇರಿಯ ಬೀಚ್‌ ತೋರಿಸಿದ್ದೆ.   ಮಗಾ ನೋಡು... ನಾವು ಇದೇ ಬೀಚ್‌ನೋಡೋಕೆ ಹೋಗ್ತಿದೀವಿ. ಅಂತ ಅವನೊಳಗೂ ಕನಸು ಬಿತ್ತಿದ್ದೆ.  ಅವನು ನಂಗೆ ಬೀಚ್‌ನಲ್ಲಿ ಆಟ ಆಡೋಕೆಸ್ಯಾಂಡ್‌ಟಾಯ್ಸ್‌ಕೊಡ್ಸಮ್ಮ ಅಂತ ದುಂಬಾಲು ಬಿದ್ದ.

ಅಂತೂ ನಾವೆಲ್ಲ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ ದಿನಕ್ಕೆ ಇನ್ನೊಂದೇ ವಾರ ಬಾಕಿ ಇತ್ತು. ಆಗಲೇ ಆಲ್‌ಮೋಸ್ಟ್‌  ನನ್ನ ಪ್ಯಾಕಿಂಗ್‌ಕೂಡ ಮುಗಿದಿತ್ತು.  ಆಗ ಫೋನ್‌ಮಾಡಿದ ಗಣೇಶ, ಒಂದು ಶಾಕಿಂಗ್‌ ನ್ಯೂಸ್‌  ಒಂದನ್ನ ಹೇಳಿದ.  ’ಡಿಸೆಂಬರ್‌  ೯  ನೇ ತಾರಿಖು ಪಾಂಡಿಯಲ್ಲಿ ಮಳೆಯಾಗುತ್ತೆ ಅಂತ ಗೂಗಲ್‌  ವೆದರ್‌  ಹೇಳ್ತಿದೆಯಲ್ಲಾ’ ಅಂದ.   ಅಲ್ಲೇ ಲ್ಯಾಪ್‌ಟಾಪ್‌ನಲ್ಲಿ ನಾವೂ ಚೆಕ್‌ಮಾಡಿ  ’ಓಹೋ ಹೌದಾ... ಲೆಟ್ಸ್‌ಸೀನಾವು ಹೊರಡೋದಿನ್ನೂ ವಾರ ಇದೆ ತಾನೆ..ವೆದರ್‌ಚೇಂಜ್‌  ಆಗ್ಲೂ ಬಹುದು ಅಲ್ವಾ..? ಅಂತ ನಮ್‌ನಮ್ಮೊಳಗೇ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಿಕೊಂಡ್ವಿ.  ಆವತ್ತಿನಿಂದ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಎದ್ದ ತಕ್ಷಣ ಗೂಗಲ್‌ವೆದರ್‌ನಲ್ಲಿ ಪಾಂಡಿಚೇರಿಯ ಹವಾಮಾನವನ್ನ ಚೆಕ್‌ಮಾಡೋದೊಂದು  ನಿತ್ಯ ಕರ್ಮದೊಳಗೊಂದಾಯ್ತು ನಮಗೆ.  ಆದ್ರೆ, ವಾರ ಕಳೆದರೂ ವೆದರ್‌ನಲ್ಲಿ ಯಾವ ಚೇಂಜಸ್‌  ಕೂಡ ಆಗಲಿಲ್ಲ.  ಆದರೂ ನಮ್ಮೊಳಗೆ ಅದೇನೋ ಬಂಢ ಧೈರ್ಯ.  ಅಥವಾ ಮಳೆಯ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ತಿಂಗಳುಗಳಿಂದ ಪ್ಲ್ಯಾನ್ ಮಾಡಿದ್ದ ನಮ್ಮ ಟೂರ್‌  ಕ್ಯಾನ್ಸಲ್‌  ಆಗಿಬಿಟ್ಟರೆ..ಅನ್ನೋ ಭಯವೂ ಇದ್ದಿರಬಹುದು. ಹೀಗಾಗಿ ನಾವ್ಯಾರೂ ಟ್ರಿಪ್‌ಕ್ಯಾನ್ಸಲ್‌  ಮಾಡೋ ಬಗ್ಗೆ ಚಕಾರವೆತ್ತಲಿಲ್ಲ.

 ನಾವೆಲ್ಲ ಹೊರಡುವ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಸಂಜೆ, ನನಗೆ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಕಾದಿತ್ತು.   ವಿನಯ್‌  ತರಾತುರಿಯಲ್ಲಿ ಆಫೀಸ್‌ನಿಂದಲೇ ಕಾಲ್‌ಮಾಡಿಈಗಿದೀಂಗ ಮಗನ ಜತೆ ತಯಾರಾಗಿರು  ನಾವು ಇವಾಗಲೇ ಪಾಂಡಿಗೆ ಹೊರಡ್ತಿದ್ದೀವಿ ಅನ್ನಬೇಕೆ..? ಶನಿವಾರ ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಗ್ಗೆ ೫ ಗಂಟೆಗೆ ಬೆಂಗಳೂರು ಬಿಟ್ಟು ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ವೇಳೆಗೆ ಪಾಂಡಿಗೆ ತಲುಪುವ ಯೋಜನೆಯಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆ ಮಾಡಿದ್ದ ಈ ಗಂಡುಗೋವಿಗಳು ನಮ್ಮನ್ನ ಹೊರಡಿಸಿಕೊಂಡು ಆವತ್ತೇ ರಾತ್ರಿ ಹೊರಟಿದ್ದರು.  ಆವತ್ತು ರಾತ್ರೋ ರಾತ್ರಿ ಬೆಂಗಳೂರು ಮತ್ತು ಪಾಂಡೀ ನಡುವಿನ ಅದ್ಯಾವುದೋ ವೆಲ್ಲೂರು ಎಂಬಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹೋಟೆಲ್‌ ಕೂಡ ಬುಕ್‌  ಮಾಡಿದ್ರು ಸರ್‌ಪ್ರೈಸ್‌ಆಗಿ..! ಅಲ್ಲಿ ರಾತ್ರಿ ಉಳಿದುಬೆಳಗ್ಗೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ಪಾಂಡಿಗೆ ಹೋಗುವ ದಿಢೀರ್‌  ಯೋಚನೆ ಬಂದಿದ್ದಲ್ಲದೇ..ಅದನ್ನ ಕಾರ್ಯರೂಪಕ್ಕೂ ತಂದಾಗಿತ್ತು.  ಅದೆಲ್ಲ ನನಗೆ ಮತ್ತು ಮಾನಸಾಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದೇ ಕಾರ್‌ನಲ್ಲಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ...!  ಗಡಬಡಾಯಿಸಿಕೊಂಡು ಕಾರು ಹತ್ತಿ ಹೊರಟಿದ್ದ ನಾನು ಮತ್ತು ಮಾನಸಾ ರಾವಣನ ಪುಷ್ಪಕ ವಿಮಾನದಲ್ಲಿ ಕೂತು ಹಾರಿಹೋದ ಸೀತೆಯಂತಾಗಿದ್ವಿ ...! ಆದ್ರೆ ಇಲ್ಲಿ ರಾವಣರ‍್ಯಾರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ ಅನ್ನೋದೇ ಸಮಾಧಾನ..!

 ರಾತ್ರೋ ರಾತ್ರಿ ಹೊರಟಿದ್ದ ನಮ್ಮ ಕಾರು, ವೆಲ್ಲೂರನ್ನ ತಲುಪಿದಾಗ ರಾತ್ರಿ 12 ಗಂಟೆಯ ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ.  ಗೂಗಲ್‌ಮ್ಯಾಪ್‌ನಮ್ಮನ್ನ ಆ ಹೋಟೆಲ್‌ನ ಹತ್ತಿರ ಕರೆದೊಯ್ತಾ ಇತ್ತು.  ಯಾವುದೋ ಮೇನ್‌ರೋಡು.  ಇನ್ಯಾವುದೋ ರೈಟು.   ಮತ್ಯಾವುದೋ ಲೆಫ್ಟು.   ಗೂಗಲ್‌ಮ್ಯಾಪ್‌  ಕನ್ಯೆ ಹೇಳಿದ್ದೇ ದಾರಿ!  ಆ ಸುಮಧುರ ಅಶರೀರ ವಾಣಿಯ ಆಣತಿಯಂತೆ ಒಳ ರೋಡ್‌  ಒಂದರಲ್ಲಿ ಎಡಕ್ಕೆ ಹೊರಳಿತು ಕಾರು, ಆ ರಸ್ತೆ ಹೋಗ್ತಾ ಹೋಗ್ತಾ ಕಿರಿದಾಗುತ್ತಾ ಸಾಗುತ್ತಿತ್ತು.  ಅಂಗಡಿ ಮುಂಗುಟ್ಟುಗಳಿದ್ದ ಓಣಿಯಂಥ ಕಿರಿದಾದ ದಾರಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಕಾರು ಮುನ್ನುಗ್ಗುತ್ತಿತ್ತು.  ಯಾರನ್ನಾದರೂ ಒಂದು ಮಾತು ಕೇಳೋಣ ಅಂದ್ರೆಆ ಮಧ್ಯ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಯಾರು ಸಿಕ್ಕಾರು..ಗೂಗಲ್‌ಕನ್ಯೆ ತೋರಿಸುತ್ತಿರುವ ದಾರಿ ಮಾತ್ರ ತುಂಬಾ ಅನುಮಾನಾಸ್ಪದವಾಗಿತ್ತು.  ಕೊನೆಗೆ ಒಂದು ಬೈಕ್‌ಕೂಡ ದಾಟಿ ಹೋಗದಂಥ ಕಿರಿದಾದ  ಸೇತುವೆಯ ಬಳಿ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದ ಗೂಗಲ್ ಮ್ಯಾಪ್‌,  ’ಗೊ ಸ್ಟ್ರೇಟ್‌200 ಮೀಟರ‍್ಸ್‌  ಆಂಡ್‌  ಟೇಕ್‌  ಲೆಫ್ಟ್‌’  ಅಂತ ಗೈಡ್‌ಮಾಡ್ತಾನೇ ಇತ್ತು.  ನಮಗೆ ಆಗಲೇ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದು ಗೂಗಲ್‌ಮ್ಯಾಪ್‌ಅಕ್ಷರ ಷಃ ನಮ್ಮನ್ನ ಹಳ್ಳಹಿಡಿಸಿದೆ ಅಂತ.   ಇನ್ನೇನು..? ಆ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಹೋಗಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಗೊತ್ತಾದಾಗ ಕಾರ್‌ನ್ನ ಟರ್ನ್‌ಮಾಡಲೇ ಬೇಕಲ್ಲಾ..! ಕಾರ್‌ನ್ನ ರಿವರ್ಸ್ ತರೋಕೂ ಆಗದ ಹಾವಿನಂಥ ರಸ್ತೆ ಅದು..! ಹರ ಸಾಹಸ ಪಟ್ಟು ಗಣೇಶ ಕಾರ್‌ನ್ನ ಟರ್ನ್‌ಮಾಡಿದ್ದ. ನಾವೆಲ್ಲ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ವಿ.

 

ಆ ಗಲ್ಲಿ ರಸ್ತೆ ದಾಟಿ,  ಕಾರು ಮೇನ್‌ರೋಡ್‌ಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಗೆ,  ರಾತ್ರಿ ಡ್ಯೂಟಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಪೊಲೀಸ್ ಜೀಪ್‌, ನಮ್ಮನ್ನ ಎದುರಾಯ್ತು.   ರಾತ್ರಿ 12.30 ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅನುಮಾನಾಸ್ಪದವಾಗಿ ರೋಡು ರೋಡು ಅಲೆಯುತ್ತಿರುವ ನಮ್ಮ ಕಾರ್‌ನ್ನ ಫಾಲೋ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಂದ ಅವರು, ನಮ್ಮನ್ನ ವಿಚಾರಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಪಟ್ಟರು.  ತಮಿಳಿನಲ್ಲಿ ಅವರು ಅದೇನೋ ಕೇಳ್ತಾ ಇದ್ರೆ, ವಿನಯ್‌  ಇಂಗ್ಲೀಷ್‌ನಲ್ಲಿ ಉತ್ತರಿಸ್ತಾ ಇದ್ರು. ಗಣೇಶ್‌  ಹಿಂದಿಯಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಸ್ತಾ ಇದ್ದ. ಈ ಎರಡೂ ಭಾಷೆಯ ಸಹಾಯದಿಂದ  ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಗಂಡುಗೋವಿಗಳ ಹಾವ ಭಾವದಿಂದ ಅಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು,  ಹೊಟೆಲ್‌  ಹೆಸರು ಗುರುತಿಸಿದ ಅವರು, ಹೊಟೆಲ್‌ಗೆ ಹೋಗೋ ದಾರಿ ತೋರಿಸಿದ್ದರು. 

 ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಗ್ಗೆ 6 ಗಂಟೆಗೇ ರೆಡಿಯಾಗಿನಾವೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದ ಫೇಮಸ್‌ ಹೋಟೆಲ್‌ ‘ಸರವಣ ಭವನ್‌’ನಲ್ಲಿ ಗಡದ್ದಾಗಿ ತಿಂಡಿ ತಿಂದು ಅಲ್ಲಿಂದ ಪಾಂಡಿಚೇರಿಯ ಹಾದಿ ಹಿಡಿದ್ವಿ.  ಮಧ್ಯಾಹ್ನ 1.30 ರ ಸುಮಾರಿಗೆ ಪಾಂಡಿಚೇರಿ ಸಿಟಿಯ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿದ್ವಿ.  ಕನ್ನಡ ಸಾಂಗ್‌ಗಳನ್ನ ಕೇಳ್ತಾ, ಡ್ರೈವ್‌ಎಂಜಾಯ್‌ಮಾಡ್ತಿದ್ದ ನಮಗೆ ದೂರದಲ್ಲಿ ಕರಿಗಪ್ಪು ಮೋಡ ಆವರಿಸಿದ್ದು ಕಾಣಿಸ್ತಾ ಇತ್ತು.   ಚೆಂದದ ಹೆದ್ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಪಾಂಡಿಚೇರಿಯ ಕಡೆಗೆ ಓಡುತ್ತಿರುವ ನಮ್ಮ ಕಾರನ್ನ ಮುಖ ಗಂಟಿಕ್ಕಿಕೊಂಡೇ ಕೆಕ್ಕರಿಸಿ ನೋಡುತ್ತಿತ್ತು ಕರಿಗಪ್ಪು ಮೋಡದ ರಾಶಿ..!  ಪಾಂಡಿಚೇರಿಗೆ ಹತ್ತಿರ ಹತ್ತಿರವಾಗ್ತಾ ಇದ್ದಂತೆ ಕಾರ್ಗಪ್ಪು ಮಳೆ ಮೋಡ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಚಪ್ಪರಗಟ್ಟುತ್ತಿರುವುದು ಕಾಣಿಸ್ತಾ ಇತ್ತು.   ವಾರದಿಂದ ಅದೇ ಗೂಗಲ್‌ವೆದರ್‌ ರಿಪೋರ್ಟ್‌  ನೋಡ್ತಿದ್ದ ನಮಗೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರವಾಸದ ಭವಿಷ್ಯ ಕಣ್ಮುಂದೆ ಬರೋಕೆ ಇನ್ನೂ ಸಮಯ ಬೇಕಿರಲಿಲ್ಲ.  ಎಂಥ ಮೋಡವಪ್ಪ ಇದು..? ಈ ಮೋಡದ ರಾಶಿಯನ್ನ ನೋಡಿದರೆ.. ಭಯವಾಗ್ತಿದೆ. ಅನ್ನೋ ಉದ್ಘಾರ ಎಲ್ಲರ ಬಾಯಲ್ಲಿ..! ನೋಡ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಬೃಹತ್‌ಗಾಳಿ ನಮ್ಮ ಕಾರನ್ನ ಅಪ್ಪಳಿಸಿತ್ತು.  ಗಾಳಿಯ ಜೊತೆ ಜೊತೆಗೇ ಮಳೆಯೂ ಆರಂಭವಾಗಿಎರಡೂ ಸೇರಿಕೊಂಡು ’ಈಗ್ಯಾಕೆ ಬಂದ್ರಿ ಇಲ್ಲಿ..?’ ಅಂತ ಅಬ್ಬರಿಸುತ್ತಿದ್ವು.   ವೈಪರ್‌ವೇಗಕ್ಕೂ ಕ್ಯಾರೇ ಎನ್ನದ ಮಳೆಮುಂದಿನ ದಾರಿ ಕಾಣದಷ್ಟು ಓತಪ್ರೋತವಾಗಿತ್ತು. 

ಮಳೆಯಲ್ಲಿಯೇ ನಾವು ಬುಕ್‌ಮಾಡಿದ್ದ ಹೊಟೆಲ್‌ತಲುಪಿದ್ದಾಯ್ತು. ಮಧ್ಯಾಹ್ನ 2.30ಕ್ಕೆ ಕಾರ್‌ನಿಂದ ಹೊರಗಿಳಿಯಲೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗಷ್ಟು ಕುಂಭದ್ರೋಣ ಮಳೆ ಅದು. ಹೇಗ್ಹೇಗೋ ಸಾವರಿಸಿಕೊಂಡು ಅಂತೂ ರೂಮ್‌ಒಳಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡ್ವಿ.  ನಮ್ಮ   ’ಲೋಟಸ್‌ ಬೇ ವ್ಯೂವ್‌ ಹೋಟೆಲ್‌’ ರೂಮ್‌ಗಳಷ್ಟೇ ಅದರ ಕಿಟಕಿಗಳೂ ಅಂದವಾಗಿದ್ವು.  ಅಂದು ಹೊಟೆಲ್‌ರೂಮ್‌ನ ಕಿಟಕಿಗೂ ಅದ್ಭುತ ಬೆಲೆ ಬಂದಿತ್ತು. ಕಿಟಕಿಯ ಹತ್ತಿರ ಕೂತು ಹೊರಗಿನ ಮಳೆಗೆ ಕಣ್ಣು ನೆಟ್ಟು ಕೂತಿದ್ದೆ ನಾನು.  ಬಳಿಯೇ ಕೂತಿದ್ದ ನನ್ನ ಮಗ  ’ಅಮ್ಮ ಬೀಚ್‌ಗೆ ಹೋಗೋದು ಯಾವಾಗಮ್ಮ..? ಅಂದ.  ಕೈಯಲ್ಲಿ ಸ್ಯಾಂಡ್‌ಟಾಯ್ಸ್ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು..! 

 ಕಿಟಕಿಯಿಂದ್ಲೇ ಮಳೆಯನ್ನ ನೋಡಿ ನೋಡಿ ಸಂಜೆ 6 ಗಂಟೆಯಾಗಿತ್ತು. ಆ ವೇಳೆಗೆ ಮಳೆ ಯಾಕೋ ಸ್ವಲ್ಪ ಬಿಡುವು ಪಡೆದುಕೊಂಡ್ತು. ಆದರೆ ಆಕಾಶವೇನೂ ತಿಳಿಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.    ಹೊಟೆಲ್‌ಗೆ ಅತೀ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿದ್ದ ರಾಕ್‌ಬೀಚ್‌ನಿಂದ್ಲೇ ನಮ್ಮ ಸೈಟ್‌ಸೀಯಿಂಗ್‌ಶುರು ಮಾಡೋಣ ಅಂದುಕೊಂಡುಬೀಚ್‌ನತ್ತ ಹೊರಟಿದ್ವಿ. ಮೋಡ ಕಟ್ಟಿದ್ದ ಆಕಾಶವನ್ನೇ ನೋಡ್ತಾ  ಕಾರ್‌ಪಾರ್ಕ್‌ಮಾಡಿ ಬೀಚ್‌ನಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ನಿಲ್ಲಬೇಕೆನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮಳೆ ಶುರುವಾಯ್ತು.  ಸಮುದ್ರದ ಕಡೆಯಿಂದ ಧೋ ಎಂದು ಸುರಿಯುತ್ತಾ ನಮ್ಮ ಅಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂತು ಧೂರ್ತ ಮಳೆ.   ಮತ್ತೆ ಎದ್ನೋ ಬಿದ್ನೋ ಅಂತ ಓಡೋಡಿ ಬಂದು ಕಾರ್‌ಹತ್ತಿ ಕುಳಿತದ್ದಾಯ್ತು.   ಆಗಲೇ ಸಾಯಂಕಾಲವಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಮತ್ತೆಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗೋದು..ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಮಳೆ..! ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ನೀರು..!

ಈ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿಗೂ ಹೋಗೋದು ಬೇಡ. ನಾಳೆ ಬೆಳಗ್ಗೆಯಿಂದ ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ವರೆಗೆ ಎಷ್ಟಾಗುತ್ತೋ ಅಷ್ಟು ಸೈಟ್ ಸೀಯಿಂಗ್ ಮಾಡೋಣ ಎಂಬ ಗಣೇಶನ ಮಾತಿಗೆ ನಾವೆಲ್ಲ ಹೂಂ ಗುಟ್ಟಿ ವಾಪಾಸ್‌ಹೊಟೆಲ್‌ಗೆ ಬಂದಿದ್ದಾಯ್ತು.  ಸ್ಯಾಂಡ್‌ಟಾಯ್ಸ್‌‌ನ ಕವರ್‌ನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲೇ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ವಾಪಾಸ್‌ರೂಮ್‌ಗೆ ಬಂದ ನನ್ನ ಮಗನಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತಿಯೇ ನಿರಾಸೆಯಾಗಿತ್ತು. ಅವನನ್ನ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡೋದೇ ದೊಡ್ಡ ಸವಾಲಾಗಿ ಹೋಯ್ತು. ನಿಜಕ್ಕೂ ಅವನ ಮುಖ ನೋಡಿದರೆ ಪಾಪ ಅನ್ನಿಸ್ತಿತ್ತು.

ನಿರಾಸೆಯಲ್ಲಿಯೇ ರಾತ್ರಿ ಮಲಗಿಬೆಳಗ್ಗೆ ಕಣ್ಣುಬಿಟ್ಟು ನೋಡ್ತೀವಿ ಮಳೆಯ ಪ್ರತಾಪಕ್ಕೆ ಹೊಟೆಲ್‌ಹಿಂಭಾಗವೆಲ್ಲ ನೀರಿನಿಂದ ಆವ್ರತವಾಗಿತ್ತು. ಮಳೆಯಂತೂ ನಿಮಿಷವೂ ಬಿಡುವಿಲ್ಲದೆ ಸುರಿಯುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು.  ಬ್ರಮನಿರಸನ ಅಂತಾರಲ್ಲ, ಅದರ  ಸ್ಪಷ್ಟ ಭಾವಾರ್ಥ ಆವತ್ತು ನಮಗಾಗಿತ್ತು..!

 ಹೊಟೆಲ್‌ನಲ್ಲಿಯೇ ರುಚಿಯಾಗಿದ್ದ ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ಬ್ರೇಕ್‌ಫಾಸ್ಟ್‌ಮುಗಿಸಿಚೆಕ್‌ಔಟ್‌ ಮಾಡಿ ಆ ಚೆಂದದ ಹೋಟೆಲ್‌ಗೆ ಗುಡ್‌ಬೈ ಹೇಳಿ ಕಾರ್ ಹತ್ತಿದ್ವಿ.   ನಾವು ತಿಂಡಿತಿಂದು ಚೆಕ್‌ಔಟ್‌  ಪ್ರೋಸೆಸ್‌ ಮುಗಿಸುವ ತನಕ  ಸುಮ್ಮನಿದ್ದು ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ದ ಆ ವರ್ಷಿಣಿನಾವು ಕಾರು ಹತ್ತಿದ ತಕ್ಷಣ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾದಳು.  ಅಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಚಿನ ಪಾಪಿ ಮಳೆಯಾಗಿತ್ತದು.

 ಅಲ್ಲಿಂದ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದಕ್ಕೆ, ‘ವಿ ಎಂಜಾಯ್ಡ್‌ ಅ ಲಾಟ್‌ ಇನ್ ಪಾಂಡಿ’ ಅಂತ ಬರೆದು ಒಂದೆರಡು ಫೋಟೋಗಳನ್ನಾದರೂ ವಾಟ್ಸ್ಯಾಪ್‌ ಸ್ಟೇಟಸ್‌ಗೆ ಹಾಕಬೇಡ್ವೆ..ಫ್ರೆಂಚ್‌ಸ್ಟ್ರೀಟ್‌ಲ್ಲಾದ್ರೂ ಒಂದೆರಡು ಫೋಟೋ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿಕೊಳ್ಳೋಣ ಅಂದ್ರೆಆ ನಮ್ಮ ಆಸೆಗೂ ಈ ಮಳೆ ತಣ್ಣೀರು ಎರಚಿತ್ತು.  ಆದರೆ ನಾವು ಹೆದರಲಿಲ್ಲ ನೋಡಿ...!  ಕಾರ್‌ನಲ್ಲಿಯೇ ಫ್ರೆಂಚ್‌ಸ್ಟ್ರೀಟ್‌ನ್ನ ಸುತ್ತುಹಾಕಿಒಂದೆರಡುಕಡೆ ಫೋಟೋವನ್ನೂ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿಕೊಂಡು, ನಮ್ಮ ವಾಟ್ಸ್ಯಾಪ್‌ಫೇಸ್‌ಬುಕ್‌  ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೆ  ‘ಪಾಂಡಿಚೇರಿಯಲ್ಲಿಯ ನಮ್ಮ ಭರಪೂರ ಎಂಜಾಯ್‌ಮೆಂಟ್‌’ನ್ನ  ತೋರಿಸಿ ಕೊಟ್ವಿ..!  ನಮ್ಮ ಸ್ಟೇಟಸ್‌ಬರೋ ಕಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಗೆ ಖುಷಿಯಿಂದ ಉತ್ತರಿಸ್ತಾನಮ್ಮ ಟ್ರಿಪ್‌ಟೋಟಲೀ ಹಳ್ಳ ಹಿಡಿದಿದ್ದಕ್ಕೆ ಲೊಚಗುಟ್ಟುತ್ತಾ ವಾಪಾಸ್ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ದಾರಿ ಹಿಡ್ದ್ವಿ.

 ------------------

 

 

Friday, 4 December 2020

ನಮ್ಮ WhatsApp ಚಾಟ್‌ನಲ್ಲೀಗ ನಂಬರ್‌ಗಳದೇ ಲೇವಾದೇವಿ..!



ವತ್ತು ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಹಾಲ್‌ ರಣರಂಗವಾಗಿತ್ತು..!  ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ನಡುವೆ ದೊಡ್ಡ ಜಗಳವೇ ಎದ್ದಿತ್ತು.  ‘ನೀನ್ಯಾಕೆ ನಾನು ಓದುತ್ತಿರುವ ಪುಸ್ತಕದ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್‌ ತೆಗೆದು ಹಾಕ್ತೀಯಾ...?’  ಅಂತ ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ಸಿಟ್ಟಿನಿಂದ್ಲೇ ನನ್ನ ಗಂಡನನ್ನ ಕೇಳಿದ್ದೆ.  ‘ಅಯ್ಯೋ ನಾನು ತೆಗೆದಿಲ್ಲ ಕಣೆ,  ನೀನೇ ತೆಗೆದಿಟ್ಟಿರಬಹುದು..?’  ಅಂದ ಅವನು.  ನಾನೇ ಓದುತ್ತಿರೋ ಬುಕ್‌ನಲ್ಲಿರೋ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್‌‌ನ್ನ ನಾನೇ ತೆಗಿದಿಡ್ತೀನಾ.?  ನೋಡು ಇಲ್ಲಿ..! ನಾನು ಈ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್ ನೀನು ಓದುತ್ತಿರುವ ಬುಕ್‌ನಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಬಂತು..? ಅಂತ ರೆಡ್‌ಹ್ಯಾಂಡ್‌ಆಗಿ ನನ್ನ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್‌ನ್ನ ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ನಾನು ಕೇಳ್ತಾ ಇದ್ರೆ,   ‘ದೇವರಾಣೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಮ್ಮಾ ತಾಯಿ.. ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದನ್ನ ನಾನು ನನ್ನ ಬುಕ್‌ನೊಳಗೆ ಹಾಕಿದ್ದೀನಿ ಅಷ್ಟೆ. ಅಂತ ಅವನು ಕೈ ಮುಗಿದು ಸಮಜಾಯಿಶಿ ಕೊಡ್ತಾ ಇದ್ದ.   ನಾನು ಓದುತ್ತಿರುವ ಪೇಜ್‌ಕಳೆದು ಹೋಗಿದ್ದಕ್ಕೆ ನಾನು ಕಿರಿಕಿಯಿಂದ ಬುಸುಗುಡುತ್ತಿದ್ರೆ, ನನ್ನ ಗಂಡನ ಮುಖ ಗಡಿಗೆಯಂತಾಗಿತ್ತು.  ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಪದೇ ಪದೇ ನಮ್ಮ ನಡುವೆ ನಡೀತಿದ್ದ ಕಾಮನ್‌ ಜಗಳ ಇದು. 

ಪುಸ್ತಕ ಓದುವ ಹವ್ಯಾಸಿಗರಾಗಿರುವ ನಾವು ಒಟ್ಟೊಟ್ಟಿಗೆ ಎರಡ್ಮೂರು ಬುಕ್‌ಗಳ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದಿರ್ತೀವಿ.  ನನಗೋ ಅದೇನೋ ವಿಚಿತ್ರ ಚಟ.  ಒಂದನ್ನ ಓದುವಾಗ ಇನ್ನೊಂದರ ಕಡೆ ಆಕರ್ಷಣೆ ಜಾಸ್ತಿ. ಒಂದೇ ಗುಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಇಡೀ ಪುಸ್ತಕವನ್ನಂತೂ ಓದೋಕಾಗಲ್ವಲ್ಲ.. ಹೀಗಾಗಿ ಸದಾ ಕನಿಷ್ಠ ಎರಡು ಪುಸ್ತಕಗಳಲ್ಲಿ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್‌ ಅಂತೂ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತೆ.  ಹಾಲ್‌ನಲ್ಲಿ,  ಬೆಡ್‌ರೂಮ್‌ನಲ್ಲಿ,  ಕಿಚನ್‌ನಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿಯೂ ಪುಸ್ತಕಗಳೇ ಇರೋ ನಮ್ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್ ಮಾಯವಾಗೋ ಸಮಸ್ಯೆ ಹೊಸದಾಗಿ ಶುರುವಾಗಿತ್ತು. ಆ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್‌ಮಾಯವಾಗೋದು ಯಾರಿಂದ..? ಅನ್ನೋದನ್ನ ಕಂಡು ಹಿಡಿಯೋಕೂ ಸಮಯವೇನೂ ಹಿಡಿಯಲಿಲ್ಲ ಎನ್ನಿ..!

ನನ್ನ ಮಗ ಅಥರ್ವ ಇನ್ನೂ ಎರಡು ವರ್ಷದ ಕಂದ ಆಗ. ಅವನಿಗೋ ನಮ್ಮ ಪುಸ್ತಕಗಳಲ್ಲಿರುವ  ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್ ಮೇಲೆ ಅದೇನೋ ಅಟ್ರಾಕ್ಷನ್‌. ಟೇಬಲ್‌ಮೇಲೆ, ಟಿವಿ ಸ್ಟ್ಯಾಂಡ್‌ಮೇಲೆ, ಕಾಟ್‌ಮೇಲೆ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನ ಕಂಡರೆ ಸಾಕು,  ಬೇಗ ಬೇಗ ಹೋಗಿ ಅವುಗಳನ್ನ  ತಡಕಾಡಿ ಅದರಲ್ಲಿರೋ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್‌ನ್ನ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ಅದರ ಜತೆ ಆಟವಾಡ್ತಿದ್ದ. ನನ್ನ ಮಗನ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್ ಅಟ್ರಾಕ್ಷನ್‌ಕುರಿತು ಹೇಳೋ ಮೊದಲು ನನ್ನದನ್ನೂ ಒಂಚೂರು ಹೇಳಿಬಿಡ್ತೀನಿ ಕೇಳಿ.  

ನನಗೂ ಕೂಡ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್‌ಗಳ ಮೇಲೆ ಅದೇನೋ ಅವಿನಾಭಾವ ಸೆಳೆತ.  ಬುಕ್‌ಸ್ಟಾಲ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನ ಕೊಂಡಾಗ ತಪ್ಪದೇ ನಾನು ಎರಡು ಹೆಚ್ಚೇ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್‌‌ಗಳನ್ನ ಕೇಳಿ ಪಡೆಯೋದು ನನ್ನ ಅಭ್ಯಾಸ. ಕೆಲವು ಅಂಗಡಿಯವರು ಖುಷಿಯಿಂದ ಕೊಟ್ಟರೆ,  ಇನ್ಕೆಲವು ಮಳಿಗೆಯವರು ನನ್ನ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್ ಚಪಲ ನೋಡಿ ಮುಖ ಗಂಟಿಕ್ಕಿದ್ದೂ ಇದೆ.  ಇರಲಿ ಬಿಡಿ.  ನಮ್ಮನ್ನ ಮದುವೆಗೆ ಆಹ್ವಾನಿಸಿ ಕೊಡುವ ಚೆಂದದ ಮಂಗಳ ಪತ್ರಗಳೂ ಕೂಡ ನನ್ನ ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್‌ಗಳಾಗಿ ಅವತಾರವೆತ್ತಿಬಿಡುತ್ತವೆ.  ಅದಲ್ಲದೆ,  ಕಾರ್ಡ್‌ಬೋರ್ಡ್‌ಶೀಟ್‌ಗಳನ್ನೂ ಕತ್ತರಿಸಿ ಅದರಮೇಲೆ ಚೆಂದದ ಚಿತ್ರ ಬಿಡಿಸಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್‌ಆಗಿ ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತಿದ್ದ ದಿನಗಳೂ ಇದ್ವು. ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆಗಳ ಜತೆ ಬರುವ ಟ್ಯಾಗ್‌ಳಂತೂ ನಮ್ಮ ಪುಸ್ತಕಗಳೊಳಗೆ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಕೂರೋದು ಸರ್ವೇ ಸಾಮಾನ್ಯ.  ಹೀಗಾಗಿ ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆ ಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಅದರ ಟ್ಯಾಗ್‌ಗೂ ನಾನು ಇಂಪಾರ್ಟೆನ್ಸ್‌ಕೊಡ್ತೀನಿ ಅಂದ್ರೆ, ನೀವೆ ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಿ ನನಗಿರೋ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್ ಹುಚ್ಚು ಎಂಥದಿರಬಹುದು ಅಂತ.

ಇಂತಿಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಮಗನಿಗೆ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್‌ಗಳ ಮೇಲೆ ಆಸೆಯಿರೋದೇನೂ ಆಶ್ಚರ್ಯವೇನಲ್ಲ ಬಿಡಿ.  ಆದರೆ ಅವನು ಈಗ ಅಂದಿಗಿಂತ ಎರಡು ವರ್ಷ ದೊಡ್ಡವನು. ಆದರೆ ಈ ಅಭ್ಯಾಸ ನಿಂತಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ ಅದನ್ನ ಇನ್ನಷ್ಟು ಇಂಪ್ರೂವೈಸ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ. ಈಗಂತೂ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್ ತೆಗೆದಿಟ್ಟು,  ತರಲೆ ಮಾಡೋದೇ ಅವನ ಮನೋರಂಜನೆಯಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ. ನಾವು ಹಾಕಿಟ್ಟ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್ ಇಲ್ಲದಿದ್ದಾಗ ನಮ್ಮ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಕಾಣೋ ಕಿರಿಕಿರಿ ಭಾವ ಅವನಿಗೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ. ಹೀಗಾಗಿ ಅವನು ಹುಡುಕಿ ಹುಡುಕಿ  ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್‌ಮಾಯ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. 

ಒಂದು ದಿನ ನಮ್ಮ ಈ ಪುಟಾಣಿ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್ ಕಳ್ಳನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡು, ಸಮಸ್ಯೆ ಬಗೆಹರಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನ ಪಟ್ಟೆ. ಇದಕ್ಕೂ ಮೊದಲು ಪ್ರಯತ್ನ ಪಟ್ಟಿಲ್ಲವೇ ? ಅಂತ ಕೇಳಬೇಡಿ. ಅದೆಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ಇಂಥ ಸಂಧಾನಗಳು ಆಗಿದ್ದೂ ಇದೆ, ನಂತರ ವಿಫಲವಾಗಿದ್ದೂ ಇದೆ.  ಆದ್ರೂ  ಆವತ್ತು ಅವನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡು ಮುದ್ದಿಸಿ ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಹೇಳಿದ್ದೆ, ‘ ಪುಟ್ಟಾ ನಾವು ಓದ್ತಾ ಇರೋ ಬುಕ್‌ನಿಂದ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್ ತೆಗಿಬೇಡಾ ಆಯ್ತಾ..? ನೀನು ಅದನ್ನ ತೆಗೆದರೆ, ಈ ದಪ್ಪ ಪುಸ್ತಕದ ಪುಟವನ್ನ ಹುಡುಕಿ ಹುಡುಕಿ ಓದೋದು ಅಮ್ಮ ಅಪ್ಪಂಗೆ ಕಷ್ಟವಾಗಲ್ವಾ..?  ಎಂಬ ನನ್ನ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ  ಅವನು ಅಷ್ಟೇ ಮುದ್ದಾಗಿ ’  ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್‌ನಂಗೂ ಇಷ್ಟ ಅಮ್ಮಾ..  ನಾನೂ ನನ್ನ ಸ್ಟೋರಿ ಬುಕ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಅದನ್ನ ಹಾಕಿಟ್ಟಿದೀನಿ ಗೊತ್ತಾ..?’ ಅನ್ನುತ್ತಾ,  ಅವನ ಸ್ಟೋರಿ ಬುಕ್ಸ್‌ತಂದು ತೋರಿಸಿದ್ದ.  ಅವನ ಎಲ್ಲಾ ಕಥ ಪುಸ್ತಕಗಳಲ್ಲಿಯೂ ನಾಲ್ಕೈದು ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್‌ಗಳನ್ನ ನೀಟಾಗಿ ಜೋಡಿಸಿಟ್ಟಿದ್ದ.  ಆ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್‌ಗಳನ್ನ ತನ್ನ ಪುಸ್ತಕಗಳಲ್ಲಿಟ್ಟು ಜೋಪಾನ ಮಾಡಿದ್ದ.  ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ನೋಡಿ ನನಗೆ, ಪಾಪ..! ಅನ್ನಿಸಿಬಿಡ್ತು. 

ನಂತರ ನಾವಂದುಕೊಂಡ್ವಿ,  ಈ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್‌  ಉಸಾಪರಿಯೇ ಬೇಡ.  ಪುಸ್ತಕದ ಹಾಳೆಯನ್ನೇ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಡಿಸಿಟ್ಟುಬಿಡೋಣ ಅಂತ.  ಈ ಕುರಿತು ಇಬ್ಬರೂ ಗುಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡಿಕೊಂಡು ಹೊಸ ಉಪಾಯ ಶುರುವಿಟ್ಟುಕೊಂಡ್ವಿ.  ಈ ನಮ್ಮ ಹೊಸ ಐಡಿಯಾದ ಬಗ್ಗೆ ಅವನಿಗೆ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವಲ್ಲ ಹೀಗಾಗಿ ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನಗಳು ನಾವು ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿದ್ವಿ.  ಓಹೋ ನಮ್ಮ ಯೋಜನೆ ವರ್ಕ್‌ಔಟ್‌ ಆಗ್ತಿದೆಯಲ್ಲಾ ಅಂತ ಖುಷಿ ಪಟ್ಟು ನಾವು ಚಾಪೆ ಕೆಳಗೆ ನುಸುಳಿದ ಸಂತೋಷದಲ್ಲಿದ್ದಾಲೇ, ಅವನು ರಂಗೋಲಿ ಕೆಳಗೇ ನುಸುಳಿಯಾಗಿತ್ತು. ನಮ್ಮ ಐಡಿಯಾದ ಮರ್ಮವನ್ನ ಅದ್ಹೇಗೋ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದ ನಮ್ಮ ಕುಲದೀಪಕ ನಾವು ಮಡಿಸಿಟ್ಟ ಹಾಳೆಯನ್ನೂ ಬಿಡಿಸಿಟ್ಟು, ಅದರಂತೆ ಇನ್ನೊಂದಷ್ಟು ಹಾಳೆಯನ್ನ ಎಪರಾ ತಪರಾ ಫೋಲ್ಡ್‌ ಮಾಡಿಟ್ಟು ತಂಟೆ ಮಾಡಿದ್ದ.   ಅದೇನೋ ಹೇಳ್ತಾರಲ್ಲ....     ಬೆಕ್ಕಿಗೆ ಆಟ ಇಲಿಗೆ ಪ್ರಾಣ ಸಂಕಟ.. ಅಂತ ಹಾಗಾಯ್ತು ನಮ್ಮ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ. 

ಪುಸ್ತಕಗಳ ಹಾಳೆಗಳು ಹೇಗ್ಹೇಗೋ ಮುಡುಗಿ ಹೋಗಿದ್ದನ್ನ ಕಂಡು, ನಿಜಕ್ಕೂ ಬೇಜಾರಾಗಿತ್ತು ನಮಗೆ. ಆಮೇಲೆ ಪುಸ್ತಕದ ಹಾಳೆಗಳನ್ನ ಮಡಿಸಿಡೋದು ಬೇಡ್ವೇ ಬೇಡ ಅನ್ನೋ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬಂದು, ಚಿಕ್ಕ ನಾಣ್ಯವನ್ನ ಬುಕ್‌ಮಾರ್ಕ್ ಆಗಿ ಉಪಯೋಗಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭ ಮಾಡಿದ್ವಿ.  ಅದನ್ನೂ ಪತ್ತೆ ಹಚ್ಚುವಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿರೋ ನಮ್ಮ ಮಗಧೀರ ಆ ನಾಣ್ಯಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಅವನದೇ ಪಿಗ್ಗಿಬ್ಯಾಂಕ್‌ಲ್ಲಿ ಹಾಕಿಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ..! 

ಇದೆಲ್ಲದರ ಮಧ್ಯೆ ನಾವು ಓದುತ್ತಿರುವ ಪುಸ್ತಕಳನ್ನ ಅವನಿಗೆ ಸಿಗದ ಹಾಗೆ ಕಬೋರ್ಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಹಾಕಿಟ್ಟುಕೊಂಡ್ವಿ, ಆದರೆ ದಿನದಲ್ಲಿ ಬಿಡುವು ಸಿಕ್ಕಾಗೆಲ್ಲ ಪುಸ್ತಕ ಓದುವ ನಮಗೆ ಪ್ರತಿ ಬಾರಿ ಕಬೋರ್ಡ್‌‌ನಿಂದ ಪುಸ್ತಕ ತೆಗದು ತರುವುದು, ಓದಿದ ನಂತರ ಮತ್ತದೇ ಕಬೋರ್ಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಹಾಕಿಡೋದು ಸ್ವಲ್ಪ ಕಿರಿಕಿರಿ ಅನ್ನಿಸ್ತಾ ಇತ್ತು. ತೃಪ್ತಿಕರವಾಗಿಲ್ಲದ ಈ ಐಡಿಯಾ ವರ್ಕ್‌‌ಔಟ್‌ಆಗಲೇ ಇಲ್ಲ.  

ಇನ್ನೇನ್‌ಮಾಡೋದು..?  ಈಗ ಪುಸ್ತಕದ ಪೇಜ್‌ನಂಬರ್‌ನ್ನ ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.  ಪುಟದ ಸಂಖ್ಯೆ ನೆನಪಿರೋದಿಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ಕಾರಣಕ್ಕೆ, ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಪುಸ್ತಕದ ಪೇಜ್‌ನ ನಂಬರ್‌ನ್ನ ವಾಟ್ಸ್ಯಾಪ್‌ ಮಾಡಿಕೊಳ್ತಿದ್ದೇವೆ.  ಮಟಕಾ ದಂದೆ ಮಾಡುವವರ ಹಾಗೆ..! ನಮ್ಮದೀಗ ಬರೀ ನಂಬರ್‌ಗಳದೇ  ಲೇವಾದೇವಿ..!  ಈ ನಮ್ಮ ವಾಟ್ಸ್ಯಾಪ್‌ಚಾಟ್‌ಗಳನ್ನ ನೋಡಿ ನಾವೇ ಆಗಾಗ ನಗುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ.   ಆದ್ರೆ, ಸಧ್ಯಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಮಗನಿಗಿನ್ನೂ ಈ ನಮ್ಮ ಪ್ಲ್ಯಾನ್‌ಬಗ್ಗೆ ಇನ್ನೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಅದೆಷ್ಟು ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಇದು ನಡೆಯುತ್ತೋ ನಮಗೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. 


-----------


“ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌”

  ಕಟ-ಕಟ ಕಟ-ಕಟ ಶಬ್ಧ ಲಯದಂತೆ ಕಿವಿಗೆ ಅಪ್ಪಳಿಸುತ್ತಾ ಅಪ್ಪಳಿಸುತ್ತಾ, ಕಣ್ಣು ಎಳೆದಂತಾಗಿ ನಿದ್ದೆಯ ಮಂಪರಿನಲ್ಲಿದ್ದಾಗಲೇ, ಮೇಲಿನ ಸೀಟ್‌ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟಿದ್ದ ಬ್ಯಾಗ್‌ ಒಂದು...